Entidades culturais


Teatro Galego-Arxentina

Coa aparición das asociacións comarcais, especialmente as que estaban adheridas á Federación de Sociedades Galegas, comezaron a crearse elencos teatrais co fin de promocionar o teatro en galego ou de temática galega. Na década do vinte estréase Naiciña, de Nicolás Llanderas. Posteriormente estréase con moito éxito A Marola, de Ramón Suárez Picallo, estrea que tivo lugar no Teatro Mayo, onde estivo unha longa tempada en carteleira. Tamén se pon en escena Galicia, de Fernando Couto. En 1929 foi estreada pola Agrupación Artística Céltiga a obra de Rafael Dieste A fiestra valdeira. En 1933 a Unión Provincial Ourensá estrea O bufón do Rei, de Vicente Risco.
En 1938 fúndase a Compañía Galega Aires da Terra no Teatro Maravillas. Posteriormente troca o nome polo de Compañía Galega Maruxa Villanueva. Integraba o elenco Maruja Boga, Eva Carreras, Fernando Iglesias Tacholas, Alfonso Costela e Antonio Cubela. Por eses tempos outros dramaturgos facían incursións no teatro galego, entre eles Ricardo Flores, Américo Lozano, Antón Comesaña e Cándido Alfonso González. Coa chegada dos exiliados moitas da obras destes dramaturgos foron postas en escena. É así como en 1941 se estrea as obra de Castelao Os vellos non deben de namorarse. Nos anos corenta Tacholas e Maruja Boga fundan a súa propia “Compañía de Comedias Gallegas”. Posteriormente fúndase o “Teatro Popular Gallego” en 1957 baixo a dirección de Eduardo Blanco Amor. A primeira obra foi Estadeíña, de Lugrís Freire.

 
 
Castelao no ano 1941, realizando as máscaras para a obra “Os vellos non deben de namorarse”.
 
Sentados de esquerda a dereita: o segundo Ramón Valenzuela, María Victoria Villaverde, Tacholas e Maruja Boga entre outros.
Lectura da obra “Os vellos non deben de namorarse”.
 
     
Maruja Villanueva
 
José Rodríguez Vicente “Joselín”
Fernando Iglesias “Tacholas”
 
 
Escola de teatro da Federación de Sociedades Galegas.
 
O Teatro Popular Galego, dirixido por Eduardo Blanco Amor.