|
A
Companhia
Nacional
de
Navegação
Costeira
naceu
en
Río
de
Janeiro
no
1882
por
obra
e graza
de
Antonio
Martíns
Lage
e foi
asentada
como
empresa
forte
polos
seus
descendentes.
Operaba
con
pasaxeiros
e carga
en
viaxes
entre
a costa
de
Río
de
Janeiro
e os
portos
brasileiros
do
norte
coma
Natal,
Fortaleza,
Recife
e Salvador.
Os
seus
buques
gozaban
de
moito
luxo,
canda
menos
na
primera
clase.
Inda
que
tiñan
exclusividade
no
comercio
de
pasaxeiros
e carga
nas
costas
sudamericanas,
sí
que
esporádicamente
viaxaban
a Europa
en
busca
doutros
lazos
comerciais.
O apoxeo
da
empresa
ocorreu
entre
os
anos
20
e 50,
quando
chegou
a contar
cunha
frota
de
mais
de
30
embarcacións.
A incorporación
da
Companhia
de
Navegação
Costeira
ao
patrimonio
nacional
ocorreu
no
1942.
Trala
Segunda
Guerra
Mundial,
a frota
vagaba
obsoleta.
No
1956,
tiña
os
seguintes
navios:
Itatiga,
Itaquatiá,
Itaimbé,
Itapuca,
Itaité
e os
cargueiros
Rio
Juruá,
Aratimbó,
Araranguá
e Aratanha,
tamén
coñecidos
como
mulas
mancas
pola
súa
estructura.
Tiña
a serie
dos
famosos
Itas,
os
pequenos
Itatinga,
Itaquatiá,
Itaimbé,
Itaberá,
Itapuca,
Itagiba,
Itapuhy,
Itassucé,
Itajubá
e Itaquara
e os
grandes
Itaipé,
Itahité
e Itapagé,
entre
outros.
O apelido
"Ita"
fica
óbvio,
todolos
nomes
comezaban
por
"ita"
que
viña
significando
"pedra"
na
lingua
dialectal
Tupi
da
zona.
A empresa
foi
nacionalizada
e despois
fusionada
en
1966
coa
Lloyd
Brasileiro
para
formares
a Companhia
de
Navegação
Lloyd
Brasileiro
e da
Empresa
Nacional
de
Reparos
Costeira.
|
|
